عبدالحسین خسروپناه کیست+آثار علمی پژوهشی

زندگی نامه و دانلود کتاب‌های عبدالحسین خسروپناه
۱۳۴۵ هجری شمسی - ایرانی
روحانی استاد و پژوهشگر فلسفه دین و رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه است.

عکس عبدالحسین خسروپناه
زندگینامه
کتاب‌ها
زندگینامه عبدالحسین خسروپناه
عبدالحسین خسروپناه (زادهٔ بهمن ۱۳۴۵ در شهرستان دزفول) روحانی استاد و پژوهشگر فلسفه دین و رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه است. او در سال ۱۳۶۸ دروس خارج فقه و اصول را در حوزه علمیه قم آغاز کرد و دوازده سال از درس خارج فقه و اصول آیات عظام وحید خراسانی و فاضل لنکرانی و هفده سال فلسفه نزد آیت الله حسن‌زاده آملی و آیت الله جوادی آملی در حوزه علمیه قم بهره بردو در کنار دروس حوزوی، دکترای کلام اسلامی از مؤسسه امام صادق دریافت کرد. وی تا کنون بیش از ۳۰ کتاب و یک‌صد و پنجاه مقاله تألیف کرده و ارائه دهنده نظریه «فلسفه فلسفه اسلامی» است.

آثار

کلام جدید با رویکرد اسلامی، عبدالحسین خسروپناه، تهران: دفتر نشر معارف (وابسته به نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها)
جریان شناسی فکری ایران معاصر ۱، عبدالحسین خسروپناه، تهران: تعلیم و تربیت اسلامی
مسائل جدید کلامی و فلسفه دین (۱)، عبدالحسین خسروپناه، تهران: انتشارات مرکز جهانی علوم اسلامی
دین شناسی، عبدالحسین خسروپناه، تهران: کانون اندیشه جوان
روشنفکری و روشنفکران، عبدالحسین خسروپناه، تهران: کانون اندیشه جوان
انتظارات بشر از دین، عبدالحسین خسروپناه، تهران: دانش و اندیشه معاصر
پلورالیزم دینی و سیاسی، عبدالحسین خسروپناه، تهران: دانش و اندیشه معاصر، ۱۳۸۱
قلمرو دین، عبدالحسین خسروپناه، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه، ۱۳۸۱
گستره شریعت، عبدالحسین خسروپناه، تهران: نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری، معاونت امور اساتید و دروس معارف اسلامی، ۱۳۸۲
«جریان‌های فکری ایران معاصر: جستاری تحلیلی از جریان‌های روشنفکری، روحانیت، تصوف، تجددگرایی و ...»، عبدالحسین خسروپناه، تهران: وثوق، ۱۳۸۴
فلسفه‌های مضاف، عبدالحسین خسروپناه (گردآورنده)، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۵
پلورالیزم دینی و سیاسی، عبدالحسین خسروپناه، تهران: کانون اندیشه جوان، ۱۳۸۸
کلام جدید، عبدالحسین خسروپناه، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه، ۱۳۸۳
جامعه علوی در نهج البلاغه، عبدالحسین خسروپناه، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه، ۱۳۸۵
«فقه در محک زمانه: نقدی بر مقاله «فقه در ترازو» اثر دکتر سروش»، عبدالحسین خسروپناه، تهران: کانون اندیشه جوان، ۱۳۸۸
تاریخ تحلیلی - انتقادی فلسفه اسلامی (به ضمیمه نقد محتوایی کتاب)، سیدیحیی یثربی، عبدالحسین خسروپناه، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۹
«آسیب شناسی دین پژوهی معاصر: تحلیل دین شناسی شریعتی، بازرگان و سروش»، عبدالحسین خسروپناه، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۸
نظام معرفت‌شناسی صدرایی، عبدالحسین خسروپناه، حسن پناهی آزاد، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۸
جامعه مدنی و حاکمیت دینی، عبدالحسین خسروپناه، تهران: وثوق، ۱۳۸۷
فلسفه فلسفه اسلامی، عبدالحسین خسروپناه، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۹
«شریعه شهود: دربارهٔ استاد سیدجلال الدین آشتیانی (ره) و پاره‌ای از آراء حکمی او»، عبدالحسین خسروپناه (گردآورنده)، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۹
هستی شناسی معرفت، عبدالحسین خسروپناه، حسن پناهی آزاد، تهران: امیرکبیر، ۱۳۸۹
«جریان شناسی ضد فرهنگ‌ها ۲»، عبدالحسین خسروپناه، تهران: تعلیم و تربیت اسلامی، ۱۳۸۹
آسیب شناسی جامعه دینی
گفتمان مصلحت در پرتو شریعت و حکومت، تهران: کانون اندیشه جوان، ۱۳۷۹
اصطلاح نامه فلسفه، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات دفتر تبلیغات، ۱۳۷۶
کثرت گرایی دینی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۰
اخلاق در قران، نیروی دریایی سپاه، ۱۳۸۳
کتاب‌های عبدالحسین خسروپناه
معرفی و دانلود کتاب مسائل جدید کلامی و فلسفه دین
کتاب مسائل جدید کلامی و فلسفه دین
عبدالحسین خسروپناه

شب «یلدا|چله» به‌عنوان عنصر میراث‌ فرهنگی به ثبت جهانی رسید

در سومین روز از هفدهمین نشست کمیته بین‌الدولی پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس در شهر رباط مراکش از ۶ تا ۱۲ آذرماه ۱۴۰۱ در حال برگزاری است.

«یلدا/ چله» به‌عنوان نوزدهمین عنصر میراث‌فرهنگی ناملموس کشورمان مشترک با افغانستان به ثبت جهانی رسید.

از ایران ۶ پرونده برای ثبت جهانی در هفدهمین نشست کمیته بین‌الدولی پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس بررسی می‌شود که شامل پرورش کرم ابریشم و تولید سنتی ابریشم برای بافندگی (مشترک با افغانستان، آذربایجان، ترکیه، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان)، هنر سوزن‌دوزی ترکمن (ترکمن‌دوزی) (مشترک با ترکمنستان)، هنر ساختن و نواختن عود (مشترک با سوریه)، یلدا/چله (مشترک با افغانستان)، هنر ساختن و نواختن رباب (مشترک با تاجیکستان و ازبکستان) و مراسم مهرگان (مشترک با تاجیکستان) است.

مستندات ارائه شده برای این نشست شامل ۲۴ گزارش در مورد یک عنصر درج شده در فهرست حفاظت فوری، ۴۲ گزارش در مورد اجرای کنوانسیون ۲۰۰۳ و در مورد وضعیت فعلی عناصر ثبت شده در فهرست معرف توسط کشور‌های عضو در اروپا، چهار نامزدی در فهرست حفاظت فوری، ۴۶ نامزد برای فهرست معرف، پنج پیشنهاد برای ثبت اقدامات حفاظتی خوب و یک درخواست برای کمک بین‌المللی است.

همچنین در نشست امروز «هنر ساختن و نواختن عود» به‌عنوان هجدهمین عنصر میراث‌فرهنگی ناملموس ایران در هفدهمین نشست کمیته بین‌الدولی پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس یونسکو در پرونده‌ای مشترک، به نام ایران و سوریه ثبت جهانی شد.

آیین باستانی و کهن نوروز و ردیف‌های موسیقی سنتی ایران در سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸)، آئین پهلوانی و زورخانه‌ای، هنر نمایشی آئینی تعزیه، مهارت فرش‌بافی کاشان، مهارت فرش‌بافی فارس و موسیقی بخشی‌های خراسان شمالی در سال ۲۰۱۰ (۱۳۸۹)، دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوردی در خلیج فارس و نقالی، قصه‌گویی اجرایی ایرانی در سال ۲۰۱۱ (۱۳۹۰)، آئین قالی‌شویان مشهد اردهال در سال ۲۰۱۲ (۱۳۹۱)، فرهنگ پخت نان لواش و آئین نوروز (با تکمیل پرونده) برای دومین بار در سال ۲۰۱۶ (۱۳۹۵)، هنر ساختن و نواختن کمانچه، چوگان، بازی سوار بر اسب همراه با روایت‌گری و موسیقی در سال ۲۰۱۷- (۱۳۹۶) و ساختن و نواختن دو تار ایرانی در سال ۲۰۱۹- (۱۳۹۸) و هنر نگارگری (مینیاتور) و آیین زیارت کلیسای تادئوس مقدس ۲۰۲۰ (۱۳۹۹) شانزده اثری هستند که تاکنون در فهرست میراث ناملموس یونسکو به ثبت رسیده‌اند و اکنون با ثبت برنامه ملی پاسداری از هنر سنتی خوشنویسی ایران ۲۰۲۱ (۱۴۰۰)، ایران در این فهرست جهانی دارای هفده اثر ثبت شده است.

میراث‌فرهنگی ناملموس به تولیدات و فرایند‌های فرهنگی مانند: آیین‌ها، هنرها، ترانه‌ها، آوا‌ها و نواها، موسیقی‌ها، رویدادها، مهارت‌ها و توانمندی‌هایی گفته می‌شود که در میان مردم و یا یک قوم در یک منطقه خاص جغرافیایی مرسوم بوده و با گذشت زمان، نسل‌به‌نسل و سینه‌به‌سینه به عنوان گنجینه‌ای ارزشمند به دوران معاصر یک ملت به ارث می‌رسد و همچنان به عنوان یک عنصر و ارزش فرهنگی توسط مردم ترویج، حفاظت و پاسداری می‌شود.

آثار و بنا‌های تاریخی و باستانی، تولیدات هنرهای سنتی، چشم‌انداز‌های طبیعی، بخشی از دارایی‌های فرهنگی، در گروه آثار و محصولات فرهنگی ملموس قرار دارند، که یا در قالب یک محوطه باستانی ثبت و حفاظت می‌شوند، یا برای نگهداری به عنوان اموال فرهنگی در موزه‌ها قرار دارند. اما آثار فرهنگی ناملموس شکل‌هایی از فرهنگ به‌شمار می‌روند که اگر چه قابلیت ثبت و ضبط دارند، اما قابلیت ذخیره در یک محل فیزیکی مانند موزه را ندارند و به واسطه ویژگی‌های ذاتی و خاص خود، قابل انتقال، تکرار و تجربه‌کردن هستند.